Monday, November 17, 2008

Ik ben er geweest.....


Vanmiddag om 1 uur was het zover......de tandarts ! gelijk met mij kwamen er nog 2 andere mensen aan en ik dacht nog "goh er zit toch maar 1 tandarts hier? hoe gaat ie dat dan doen ?" Stel je voor:
een schone wachtkamer, ingericht als huiskamer met een heus bankstel, countrymuziek enz, natuurlijk moest ik even naar de restroom en dat zag er ook keurig schoon uit, gelukkig maar.
Tot ik me omdraai en een enorme prop bloederige watten in de afvalbak zag liggen, ik zat al bijna in de auto op weg naar huis weer. Maar ik heb me vermand, doorbijten noemen ze dat ;-( heel dapper vind ik dat van mezelf ;-)
Aan weerszijden van het halletje was behandelkamer 1 waar een man lag met een erg mooi gebit (dat geeft de mens weer moed), ik mocht in kamer 2 en tegenover mij was kamer 3. Er belde inmiddels ook nog een spoedgeval, de situatie was na donderdag veel erger geworden hoorde ik (daar ging mijn moed dus weer).
Maar de tandarts is een erg aardige man en geeft mij de verdovingsprik waar ik niets van voelde eigenlijk, verdween in de kamer ernaast om de andere patient te helpen, inmiddels kwam het spoedgeval blijkbaar ook binnen en nadat ik alle plafondpanelen, lampen, instrumenten(brrr) etc al diverse malen had geteld was ik aan de beurt. Ik had al zo'n vermoeden dat de verdoving uitgewerkt begon te raken daar waar die juist moet werken en inderdaad, de boor gaat nauwelijks aan en AU ! , die al te bekende zenuwpijn van jaren geleden van de "dit-kan-een-beetje-pijn-doen-het-duurt-maar-even-tandarts" herinnerde ik me ineens haarscherp. Dus nog maar wat verdoving erbij en ondertussen werd er weer een nieuwe patient of het spoedgeval geholpen, gelukkig was hij deze keer op tijd terug anders was ik toch echt weggegaan geloof ik (maar ik ben geen held bij de tandarts....)Uiteindelijk was ik dan aan de beurt (Hans vreesde thuis inmiddels het ergste) en was het daarna zo - zonder pijn- gepiept. Hij heeft netjes werk geleverd geloof ik, ik stond na ongeveer 2 uur weer buiten en $ 197,-- armer en een grijze vulling ipv een witte en het vooruitzicht dat de kies ernaast (die ook zo mooi op de foto stond) binnen een paar jaar vervangen moet worden door een kroon. Nou dat zullen we tegen die tijd wel eens zien.

En nu begint de verdoving uit te werken en begint de kies akelig gevoelig te worden, volgens de tandarts is dat normaal de eerste paar dagen en moet ik bellen als het erg zou worden. Pfffff gelukkig zijn Ibu's, Aleves enz enz erg goedkoop en kun je ze in groot verpakking krijgen. Snap nu helemaal waarom. Vanavond eten we Ravioli uit blik, vies zacht en lauw ha ha (lach als boer met kiespijn)

9 comments:

Anonymous said...

AHA je hebt het over leefd Prijs valt me nog mee. Ik hoor af en toe van die horror bedragen...

Maar ik vind het knap dat je door gezet hebt.

groetjes petra

Hans Hendriks said...

Stoer vrouwtje heb ik al leek ze een beetje op een hamster toen ze terug kwam ;-)

Annemiek said...

Ocharme! Je bent er toch dapper doorheen gekomen!

Anonymous said...

Geweldig! Viel best mee toch??

Petra said...

Goed van je hoor!!!
En inderdaad de prijs viel mij ook mee. Maar belangrijker is natuurlijk dat je het weer gehad hebt!

Anonymous said...

Dapper dat je bent geweest, ja alleen van die verdoving dat kan best wel vervelend zijn. Nu maar hopen dat alles zo blijft en niet erger word. En anders tandarts eten(dat is alles geprakt, hoef je maar in je mond te doen en dan slikken).

Anonymous said...

je bent een held ( toch)xT

Petra said...

In ieder geval heb je dat achter de rug! Maar waarom geen witte vulling?

Anonymous said...

Snel herstel toegewenst en dat je de eerste jaren er niet meer hoeft te zijn.Er zijn leukere zaken in de wereld dan naar de tandarts gaan maar met pijn blijven lopen is ook weer niet fijn .

Groetjes Nancy