Friday, November 21, 2008

Hoe meer beestjes hoe meer.......


grijze haren ;-)
Een paar dagen geleden stond Jason in de keuken te janken, hartverscheurend was het. Hij kon niet op zijn linkervoorpoot staan, geen idee wat er gebeurt was maar het was niet gebroken, dik, bloedend of wat dan ook. Niets tussen zijn tenen te vinden ook. Ik heb nog nooit een hond horen/zien snikken maar hij kan het, zijn hele grote lijf schokte ervan, ik ben al heel kleinzielig wat dat aangaat dus ik ging bijna met hem mee huilen. Op de foto Jason zonder zeer poot, hij weegt zo ongeveer een 70 pond nu dus dat til je niet heel gemakkelijk even op. Inmiddels kan hij gelukkig weer bijna helemaal goed lopen en spelen, er zit ergens een stekeltje in zijn kussentje van zijn poot en hoe ik ook kijk en zoek (poot gewassen, zalfje erop enz enz) ik kan het niet vinden. Het zal er van zelf een keer uitkomen en mocht het dik worden kunnen we alsnog met hem naar de dierenarts.

De paarden waren aan het rennen als idioten in het weiland samen met de ezels (er is ander weer op komst geloof ik), Princess komt van 1 kant in volle galop aanstuiven om de hoek van de carport en Summer van de andere kant. Klappen die 2 grote merries dus in volle vaart boven op elkaar, ze vielen allebei op de grond en namen een deel van het hek van de round penn ook mee. We schrokken ons helemaal suf, gelukkig heeft geen van beide een schrammetje opgelopen dus dat was echt geluk hebben.

De kou (jawel het gaat hier om het vriespunt worden een nachtje)en droogte jagen inmiddels de herten uit het bos als het buiten schemert,er zal niet veel te eten voor ze zijn op het moment daar. Er lopen regelmatig herten op onze oprit, in de voortuin en ik weet wel heel zeker dat ze mee-eten van het hooi van de paarden in het weiland 's nachts achter het huis. Maar ze blijven leuk, jammer alleen dat ze de plantjes die ik laatst heb gekocht voor in de tuin ook lekker vinden.

Deze week ook de schuur opgeruimd en alle autospullen naar de barn gebracht.Een rat had in de schuur in een oud radiomeubel zo ongeveer een villa voor zichzelf gebouwd, veel meer dan 1 rat ooit nodig kan hebben (het zal wel een CEO geweest zijn) ongelooflijk wat er allemaal in lag: veel paardenvoer, kippenveren, touwtjes, een veiligheidsbril, stukjes koperdraad, wol enz enz. Vanmiddag zag ik hem/haar ineens in de schuur zitten, een fikse jongen/dame. Die zal wel ontzettend balen want al het voer zit nu in tonnen en is opgeruimd, de schuur aangeveegd dus zal binnenkort wel gaan verhuizen hoop ik.



O ja, vandaag is de septic schoongemaakt door een ander bedrijf dan degene die ik gisteren en vanmorgen weer had gebeld. Het "emergency-nummer" werd ook niet beantwoord (goh), een mobiel nummer gaf ook voicemail dus dan houdt het op. Tegen de tijd dat ze vanmiddag terugbelden was het karwei al geklaard door een ander bedrijf. Dus alles weer helemaal netjes gelukkig.

5 comments:

Petra said...

Ik zit me hier zo even te bedenken, hoe anders jullie leven nu moet zijn, dan jullie leven in Nederland! Ik vind het wel erg knap, hoor, want ik lees nooit een zweem van heimwee in de berichtjes. Texas is toch echt wel een heel andere wereld, zelfs dan hier!

Kristel Holsbeek said...

amai heb jij geluk gehad met de paarden zeg...
die rat zal denken verdorie daar gaat mijn eten;-(
Amai het is geklaard door een ander bedrijf...tof...

Annemiek said...

Gelukkig, je kunt weer met een gerust hart naar het toilet :)
Die besstjes toch allemaal. Die paarden zijn net ravottende kinderen, maar dan een maatje groter!

Anonymous said...

Het is erg te moeten aanhoren als dieren pijn lijden.Je wil hen wel helpen maar staat soms machteloos ertegen.Hopelijk geneest zijn pootje snel .Hij is wel enorm gegroeid.
Ook enorm veel geluk gehad metd e paarden ,ze zullen zelf ook wel geschrokken zijn van hun botsingske .
Nu zullen jullie weer een tijdje tegenkunnen voor die septische tank weer vol is .Weeral een probleem dat opgelost is en maar goed ook want fijn is iets anders.
Groetjes Nancy

Anonymous said...

Je mag wel op passen. Als die rat verhuisplannen gaat maken . Dat ie niet jou keuken als nieuw onder komen gaat uitkiezen...

prettig dat ie je weer met een gerust hart door kan trekken...

Wat een klap moet dat geweest zijn met dta hek. NEen geluk dat ze zich niet beide bezeerd hebben zeg..

gr petra