Thursday, August 23, 2007

helemaal van het padje af



Vandaag zag ik buiten een erg dorstig plantje staan, ik vergeet ze soms wel eens op tijd water te geven. Nu staat deze niet in een heel grote pot dus ik gooi een plensje water erin en zie ineens de aarde bewegen ! het leek te ademen ! En jawel, dat deed het ook, een verschrikkelijk grote pad met een soort hoornranden op de kop keek mij vanuit het schemerdonker aan. We snappen niet hoe hij zich zo klem in die pot heeft gekregen en omdat het toch wel een beetje zielig zou zijn mocht hij inderdaad klem zitten hebben we hem een stukje verderop in de tuin (met dichte struiken, anders weten de katten wel raad met hem/haar) neergezet. Het was een forse knaap/knapin (= nieuwe spelling)

Net nog even bij onze gasten met de racoon geweest, het was/is de bedoeling dat ze komende zondag misschien vertrekken want het is nu meer dan 1 uur rijden naar het werk en dat gaat alleen nog maar meer worden omdat het aanleggen van de pijplijn zich ook snel verplaatst verder hiervandaan. Theresa is echt heel erg aardig, en ik zie haar in het gras zitten bij de trailer met de racoon en het hondje. Zit ze te huilen ! Zich verontschuldigend zegt ze dat ze de hele dag al loopt te huilen omdat ze misschien weggaan hier. Ze is gek op de paarden en ezels, de hond heeft het naar zijn zin hier enz. De volgende plaats voor hen zou een trailerpark zijn waar de katten weer binnen moeten, de hond aan de riem en geen bereik met de mobiele telefoon, ergens op een druk trailerpark. Ze wil zelfs zo graag hier blijven dat ze vanavond aan haar man gaat voorstellen dat hij maar een motel neemt daar in de buurt (de werkgever vergoed deze kosten) en dat zij dan hier kan blijven. Dan komt hij in het weekend.....Wij vinden het echt sneu voor haar (en hem ook natuurlijk) van ons mogen ze in ieder geval blijven !

3 comments:

Anonymous said...

gatver...die vin d ik wel heeeeeeel eng. hebben zelf hier ook een of meerdere pad-den in de tuin, niet zo groot maar wel zo luguber,brrrr ik begin te twijfelen of we wel naar jullie toe moeten; er zijn grenzen;-)jeZus

Anonymous said...

Jeetje wat een knoepert zeg!

Nou ik twijfel niet hoor. Ik vind het gaaf en een voordeel van een pad is dat ze je niet achter volgen zoals een groundhog of bijen..

Hopelijk hebben jullie straks nog wel een plaatsje voor mij..

gr petra

Petra said...

Lijkt me heel moeilijk, zo'n mobiele baan. Ik ken hier ook iemand, die zo met haar man meereist. Ook zij vindt het hier heerlijk, want er is een hondenpark voor haar labrador. Maar die mensen hebben dus werkelijk nooit een echt thuis.