dat maak je zelden mee...

Vandaag zou Wes thuiskomen en ik had me zo voorgesteld dat alles netjes in orde zou zijn zodat hij rustig aan kan doen, niets laat zich dwingen alle goede voornemens ten spijt. Vanmorgen vroeg was ik bij de paarden en zie tot mijn grote schrik een grote rode berg met kraaien erop in het weiland liggen, ik ben erheen gerend zo hard ik kon en helaas een dode merrie met het veulen in een grote gesloten geboortezak 3/4 uit haar hangend met daarin vaag de vormen te zien van een veulen, ook dood. Zo afschuwelijk, ik heb haar gisteren nog geaaid en niets gezien wat erop zou duiden dat ze een veulen zou krijgen, ze was ook nog niet uitgerekend zelfs. Mijn ergste nachtmerrie was waarheid geworden, ze was al helemaal stijf en koud ondanks de warme temperaturen hier en dus het moet ergens laat gisterenavond of vannacht gebeurt zijn. Tranen met tuiten heb ik staan huilen daar en Wes gebeld want ik wist verder ook niemand anders te bellen dat er een dode merrie en veulen was en of hij wilde regelen dat het weggehaald kon worden. Maar ik kreeg de voicemail. ondertussen thuis terug ben ik gaan bellen en bellen en uiteindelijk de buurman van Wes die gelukkig het dode paard heeft weggesleept naar zijn terrein want we wilden niet dat Wes het zou zien als hij thuiskwam. Weten is iets maar zoiets moeten zien is iets heel anders.
Dus eind vd ochtend komen Wes en Joanie thuis en loopt er een veulen tussen de hoogzwangere merries is hetzelfde weiland maar het heeft blijkbaar geen moeder ! ze hadden net pas mijn bericht ontvangen (uren later dus) en snapten er helemaal niets meer van natuurlijk. Ongelooflijk maar waar: de merrie die is overleden heeft dus blijkbaar een tweeling gekregen, we hebben alle merries gecontroleerd en geen van de anderen geeft melk, het veulen was vanmorgen zeker niet in de buurt van de moeder anders had ik het gezien en ook niet in de buurt van de andere paarden. Maar lang verhaal kort: ik heb haar naar de barn gebracht, uit de zon en bij de rest van die gemene knollen vandaan (paarden zijn niet lief voor andere merries baby's) vrienden van Wes hebben merriemelk gehaald bij de paardenvoerwinkel, ze drinkt goed, ze is GROOT voor net geboren en ontzettend lief, ze hinnikt al als ze je ziet. Wes en Joanie kunnen haar uiteraard nu niet houden, maar de supervriendelijke hulp van Wes die het hooi doet en ook paarden fokt neemt haar onder zijn hoede want als ik ook maar iets meer tijd had gehad (ze moet elke 2 uur de fles voorlopig) had ik het zeker gedaan maar ze kan niet bij onze andere paarden want die zouden net zo gemeen zijn als de paarden van Wes deden, en haar in huis houden met de honden erbij.... tja dat gaat ook niet. Maar ze is zooo lief en zooo mooi ! ik hoop dat ze opgroeit tot een gezonde mooie merrie.
zie foto, hier geef ik haar voor het eerst de fles, ze had zo'n dorst dat ze nogal tekeer ging ermee maar ze heeft goed gedronken, dus toch nog een mooi einde van zo'n rare rare dag die zo ellendig is begonnen.