ho ho ho let is snow ?

Grote delen van Europa, heel Nederland in ieder geval geloof ik ;-) en de helft van de USA is wit van de sneeuw. En hier.... uhhh we hebben al een veel te droge zomer gehad en de laatste regenbui kan ik me niet eens meer herinneren zo lang is het geleden. Alles is stof buiten, als het hard waait hebben we echt zandverstuivingen hier.

Vandaag hadden we bijna de korte broek aangetrokken, Hans heeft in ieder geval weer een zak verschrikkelijk chemisch gekleurde waterijsjes gekocht. De gevoelstemperatuur was iets van 30 graden Celsius ;-) We hebben dus de airco maar weer eens aangezet in huis want Marley had het heel erg warm, en wij ook eigenlijk wel. Dus zijn we best een beetje jaloers op al die mooie witte plaatjes want een witte kerst is natuurlijk altijd wel erg leuk- behalve op de wegen meestal- maar bovenal, als het smelt is het NAT. Wat een luxe zou dat zijn ! Voorlopig zit er geen verandering aan te komen behalve vrijdag weer een koufront, dan krijgen we weer wat nachtvorst en dat is het dan wel weer.

Gisteren met Marley naar de dierenarts geweest, tjonge wat kan zo'n klein beestje grommen, en gillen ook. Maar het is dan ook niet zo fijn als ze een stokje in je achterste stoppen om te kijken welke wormen er in zitten, dan nog een prik en 2 wormtabletten en het bal was compleet. BOOS ! om niet te zeggen WOEDEND was hij. De dierenartsen hebben er wel erg om moeten lachen, volgens hen komt het omdat hij uit een groot nest komt en dan is het vechten voor een plekje. Maar met een goede opvoeding komt het wel goed met hem. Hij is ieder geval hartstikke gezond dus dat is mooi. Hij was gisteren de rest van de dag niet meer te genieten ook, pas om 11 uur 's avonds ging hij dan eindelijk slapen en heeft zelfs in zijn slaap nog liggen grommen. Gelukkig gaat het vandaag een stuk beter met hem.

En zit ik net buiten in de schemering van mijn cigaret te genieten komt een van die grote wasberen de hoek van het huis om, kijkt mij aan en ik weet bijna 100% zeker dat het Koen is (van Koen de raccoon van een lang geleden blogje). Toen ik hem zachtjes riep kwam hij naar me toe lopen en ging naast mijn been op zijn achterpoten staan om aan me te snuffelen en zat mij echt aandachtig aan te kijken. Al wilde ik het wel graag maar heb het toch maar niet gedaan: mijn hand uitsteken om hem aan te raken. Ik ben ook niet dol op injecties en na de boze waarschuwing van de buurman van toen hoeveel prikken ik nodig zou hebben (akelige prikken) om geen hondsdolheid te krijgen. Ik heb maar gewoon de bak met kattenbrokjes voor hem op de grond gezet zodat hij lekker op zijn gemakje kan eten.

Marley in aktie