The days before and after Vrijdag de 13e......

Noem het geluk of ongeluk... Als ik me goed herinner begon het eigenlijk de dag ervoor al, een stevig onweer maar niet heel dichtbij nog en ik dacht terwijl ik eten stond te koken "zal zo even de compuuts uitzetten" en KABOEM een blikseminslag dat je tanden ervan klapperen en het huis ervan schudt. Ik loop naar mijn computer al lang blij dat de airco etc het nog deed en ik ruik een brandluchtje, er lag allemaal stof onder mijn compuut dat er spontaan uitgeblazen was, de powerstrip deed het ook nog gewoon behalve mijn compuut, die dus niet meer. Gelukkig hebben ze bij de repairshop mijn harddisc eruit kunnen halen en in een nieuwe compuut kunnen zetten dus alles draait weer super inmiddels en we hebben nu overal zo'n beetje zware powersurgedingen tussen zitten. ***************************************** We zagen ineens een siamees lopen hier, wel een beetje vreemd, het ene moment konden we haar aanhalen en het volgende moment rende ze hard weg. Daarna zagen we een klein rood met wit katertje, een baby nog, + een cypertje en een wat groter cypertje en nog een lapjeskitten.... zomaar ineens uit het niets. Het raadsel van het vreemde siamezengedrag was ook snel opgelost: het zijn er dus 2 ! die moeten hier in de buurt of bij ons gedropt zijn, we hebben nu dus ineens 5 katten of meer erbij. Dat hadden we echt nodig en zo te zien allemaal nog poezen ook hoera ! ;-) het rood/witte katertje hebben we 1 x gezien en daarna niet meer. Onze Fuzz is er erg blij mee want die was erg eenzaam geworden nadat zijn vriendin Belly doodgereden is een tijdje geleden. Fuzz moet nl niets van de andere katten hebben maar zijn nieuwe siamese family is ie wel happy mee **************************************** Het begon met een zeurende pijn in mijn schouder die ik al heel lang heb maar steevast negeer onder het motto "het verdwijnt vanzelf wel een keer" (DOM !) op Vrijdag de 13e of de dag erna (maakt niet uit) maak ik een verkeerde beweging om snel iets vast te pakken wat boven schouderhoogte staat en PIJN !! alsof er ineens iets klem zat tussen mijn bovenarm en mijn schouderkapsel, dus pijnstillers genomen en misselijk en ellendig ervan maar natuurlijk niet naar de EHBO want ik wilde niet dat ze er direct een steroid injectie in zouden zetten. De dag erna val ik over Marley en maak met diezelfde arm een sierlijke draai naar achteren, nog veel MEER PIJN. Ik kon mijn rechterarm helemaal niet meer bewegen zonder erg veel pijn, het was niet te harden meer. Dus naar de chiropractor en die heeft het voorzichtig bekeken en me doorgestuurd naar de orthopedisch chirurg waar ik vandaag ben geweest. In de tussentijd alles aan helende smeersels, drankjes, pillen enz uitgeprobeerd + lichte oefeningen en vandaag naar de specialist. Grappig om je eigen botten eens te zien op een X-ray, maar er zit dus ook een wolkje wat op calcium wijst en daar komt dus de pijn vandaan o.a.. Hij stelde voor om direct maar een cortisoninjectie te geven (ik ben daar geen voorstander van want het lost de oorzaak niet op en als ik geen pijn heb ga ik toch weer alles doen)dus heb ik niet gedaan, en hij wilde daarna over 2 weken een MRI laten maken want wellicht ook een rotatorcuff die een scheurtje heeft. Morgen dus na het containerladen (ik kijk alleen mee deze keer)maar de chiropractor bellen of hij nog goeie plannen heeft. Voorlopig heb ik al veel minder pijn sinds gisteren dus ik ben al lang blij weer, en bijkomend is dat zo'n kalkophoping dus vooral erg veel pijn geeft als je lichaam die aan het absorberen is, Happy Me dus wel een beetje toch Nog een paar weken rustig aan om de cuff te laten genezen en daarna voorzichtig beginnen weer met spieropbouwen. Heb afgelopen week al bijna een boek uitgelezen en ik vind het maar niets, ik wil lekker achter de grasmaaier, op mijn tractor, gewoon aan het werk maar ja, kan niet alles hebben tenslotte ;-) het is al heel wat dat ik zo'n eind kan typen weer zonder veel pijn, hoera ! ************************************** Comanche het nieuwe paard heeft koliek gehad en is de dierenarts ook nog voor geweest, het lijkt er ook op dat hij allergisch is voor insectenbeten (bijen oid) het leek er serieus op dat hij dood zou gaan, eerst wilde paniek waarbij hij Cherokee schopte en daarna ook naar mij uithaalde, en schoppen tegen zijn eigen buik aan en daarna wilde hij steeds gaan liggen. De dierenarts was er gelukkig op tijd en ik heb nu een injectie voor hem klaarliggen mocht het nog eens gebeuren want een paar uur later had het arme paard 2 megabulten onderaan zijn buik hangen, vlakbij zijn.... je-weet-wel. Dus ik ben voorbereid, spuit ligt klaar, ik weet waar ik in zijn nekspier de injectie moet geven (eerst wel de dierenarts bellen) en nu maar hopen dat ik mocht het nodig zijn wel mijn arm kan optillen want een injectie geven met links.... tja ;-) Wat raar dat ik alinea's type maar bij publiceren is het 1 lap tekst hmmmm vandaar die ******** maar gedaan ;-)