Wat een week

Soms heb je van die dagen dat het allemaal niet zo gaat als je zou willen, een hele week gebeurt gelukkig zelden (knock knock)
woensdagavond (voor Thanksgiving) belde onze vriend Wes aangeslagen op dat zijn vrouw Joanie in het ziekenhuis was opgenomen, ze had een brandend gevoel over haar hele borst gehad en voelde zich erg naar, de dokter heeft ze direct doorverwezen naar het ziekenhuis, woensdag hebben ze haar onderzocht en gevonden dat ze een ernstig verstopte kransslagader had, de dag erna hebben ze een stant erin gedaan, 1 nacht ter observatie heeft ze nog moeten blijven en gisteren is ze thuisgekomen gelukkig. Dus even snel op ziekenbezoek geweest vanmorgen maar helemaal joepie was het natuurlijk allemaal nog niet. De schrik zat er (terecht) nog heel behoorlijk in.

De chauffeur die auto's voor ons ophaalt is op Thanksgiving van zijn paard gebokt, en niet zacht terecht gekomen, de dag erna zou hij een auto ophalen voor ons maar terwijl hij erachter stond om die te laden/duwen op zijn trailer (niet echt superhandig maar ja, ongeluk zit in een klein hoekje vaak) en zijn zoon/hulp zou trekken aan de andere kant geloof ik, kwam de truck terugrollen en hobbeldebob zo over hem heen dus die kon ook naar het ziekenhuis. Is gelukkig ook goed afgelopen op wat ontvelde plekken en zere ribben na.

Gisterenmiddag zijn we met de honden in het bos gaan wandelen en dan zitten ze graag van alles achterna, en wat er gebeurt is weten we niet maar Jason liep erg stijf daarna, gisterenavond jankte hij van de pijn en Jason is helemaal geen pieperd, hij liep met een rug zo krom als een Armadillo, ogen als schoteltjes, heel snel ademen en trillen, dus dierenarts gebeld want we schrokken ons ook de bibbers. Die wilde wel naar de kliniek komen maar hij zei dat zeer waarschijnlijk Jason is gevallen of heeft zich erg verstapt, dat gebeurt vaker met honden met HD en een koufront wat eraan komt. Een fikse pijnstiller geven en zoveel mogelijk rust was volgens hem op dat moment het beste en we zagen het zelf ook niet zo zitten om Jason op te tillen en in de hoge pickup te zetten (de Tahoe is kapot gegaan eerder deze week en de onderdelen zijn nog niet binnen) want Jason weegt zo'n 100 lbs en is nogal onhandig op te tillen + dan zouden we hem helemaal ongelooflijk veel pijn gaan doen. Gelukkig hielpen op aanraden van de dierenarts nog een extra pijnstiller + een Benadryl (tegen allergie maar je wordt er slaperig en sloom van) na paar uur. Vanmorgen deed hij het al een stuk beter en vanmiddag heeft hij geprobeerd alweer te spelen maar zijn staart wil nog niet echt. Hopelijk gaat het morgen nog weer wat beter en hoeven er geen foto's van zijn rug etc gemaakt te worden.

Vanmiddag hebben we de waterleidingen van de camping gedrained want het is al koud maar nog wel lekker zonnig vandaag, morgenochtend wordt het helemaal KOUD: windchill's van -4 tot -7 graden Celsius, 3 dagen geleden was het nog warm buiten en jawel: er is zelfs 12 cm water gevallen in de tussentijd, is dat even super ! O ja, het huis is nu helemaal zachtgeel aan de buitenkant inmiddels en deze week heb ik de keuken ook geverfd: cremekleurig / gebroken wit ipv donkerbruin, heb het 3 x moeten verven voor het goed dekte maar het ziet er een stuk beter en ruimer uit. En ik ben niet eens van het trapje gevallen ;-)