Wat een rare nare dag

Er is een spreekwoord wat zegt dat je het noodlot niet moet verzoeken: zo zeggen wij vanmorgen nog tegen elkaar "beetje saaie dag vandaag" en dan.....

Onze vaste gast Don brengt altijd het vuil naar de dump en gaat dan naar zijn dochter, hij blijft nooit lang weg tot vandaag: zijn dochter belde vanmiddag dat hij met een hartinfarct in het ziekenhuis ligt, ze was net gearriveerd daar en wist niet hoe het met hem was en wij dus ook nog steeds niet en het is maar akelig zo. Ik heb al een paar keer geprobeerd zijn dochter te bellen maar krijg geen contact. Don's lichamelijke toestand was niet bepaald goed te noemen, vanmorgen sprak ik hem nog en viel het me op dat zijn anders bleke gezicht hoogrode blossen had maar verder niet op gelet.... Op zich nog een geluk dat het is gebeurt "onder de mensen" want hij zit hier vaak dagenlang alleen in zijn Airstream, we houden het wel in de gaten maar meerdere keren per dag aankloppen doen we niet, hij heeft tenslotte ook zijn privacy en Joost mag weten of we hem dan op tijd gevonden zouden hebben.

Aan de overkant was L. komen wonen, de (stief)dochter van de overbuurvrouw, een hartstikke lief maar erg zenuwachtig mensje en overbuuf is de gemakkelijkste niet dat is bekend. L. was verwikkeld in een uiterst nare echtscheiding: nadat ze succesvol was geopereerd aan longkanker had ze besloten na jaren ongelukkig huwelijk te gaan scheiden. Buurman Ed en zijn vrouw zijn heel goede vrienden van L en hebben haar meerdere keren opgevangen toen ze het moeilijk had.
Vanmiddag kwam buurman Ed met akelig nieuws: Eerder deze week gaf L een ring aan Ed, zo van "bewaar die maar voor als ik er niet meer ben" .... ze hebben er verder geen aandacht aan geschonken want het werd gezegd als een "grapje" wat ze zo af en toe wel vaker maakte. L en de overbuurvrouw (haar stiefmoeder dus) hebben ruzie gehad, zo erg dat L. elders had besloten te gaan wonen, gisteren toen ze haar laatste spullen had opgehaald daar hebben ze voor de laatste keer ruzie gehad.... letterlijk...afgelopen nacht heeft L. zelfmoord gepleegd, 55 jaar is ze geworden.
Van dat soort berichten kun je toch best naar zijn en denk je bij jezelf, was ik vorige week toch maar even naar de overkant gelopen toen L er nog was, had ik Don niet het vuil moeten laten wegbrengen met zo'n kleur op zijn gezicht ? ook al staat hij erop dat hij dat altijd zelf wil doen ? Waarschijnlijk was hij dan zo boos geworden dat hij hier een hartinfarct had gekregen zo is hij ook wel weer ;-)
We hopen maar dat hij snel weer opknapt !