Tuesday, March 31, 2009

Rare lui




Zondag kwam hier ineens een BMW cabrio het terrein op rijden met 3 "jongelui"" erin en ik realiseerde me ineens dat ik naar ze gekeken moet hebben zoals onze buren doen als ze wat "vreemds" zien. Zo'n blik van "wat moet dat volk hier"? staat ook erg gastvrij uiteraard ;-)


Nu zie je hier vooral pickuptrucks en ook wel wat "stadse"auto's (we hebben er zelf een maar die staat op de nominatie om ingeruild te worden voor een Chevy Blazer, is toch leuker als boodschappenwagen tenslotte ;-) maar een BMW cabrio met open dak en een paar jongelui erin ? Dat is gebeurt hier niet, het meisje had lange dreads met ringen erin en ook ergens in haar gezicht zaten ringen, 1 jongen had geverfd zwart piekerig haar onder een keppeltje en de andere had een gele spiegelzonnebril op en een sikje, uiterst verdacht natuurlijk hier op het platteland.....erg rare lui, die moeten wel uit de stad komen.
Het waren dus een neefje van Jimmy -de buurman- met wie we de schoolbus hebben geruild en een paar vrienden, ze waren op weg naar hun oom en zien tot hun grote verbazing ineens de Polara hier staan waar ze als kind nog in gespeeld hebben op visites bij oom en tante. Erg aardige en ontzettende beleefde " kids" en hoe wij woonden was volgens hen helemaal "cool", de schoolbus ook "cool", de Polara helemaal "cool" we zouden het er warm van krijgen, en ze willen dolgraag weg uit de stad en op het platteland gaan wonen maar dat is een beetje lastig gezien studie en baantjes, heb ze maar niet verteld dat ze wel eens een klein integratieprobleempje zouden kunnen ondervinden hier ;-) als ik na 2 jaar hier al zo kijk naar zo'n stel, laat staan als je hier opgegroeid bent ha ha
Gisteren is de schoolbus opgehaald door Jimmy en met een tractor ervoor is dat prima gelukt, Jimmy wil de schoolbus over de kreek heen zetten zodat het water van de kreek eronderdoor kan stromen of op palen zetten, de achterkant eruit zagen en aan de 1e verdieping van het huis vastmaken, dat wordt dan de slaapkamer voor de kids. Gelukkig wonen hier op het platteland tenminste normale mensen ;-)

Saturday, March 28, 2009

PPA-ers, Polara, Paprika, Pitbull




Vandaag eens weinig gedaan op de compuut voor de verandering, het is de afgelopen dagen zo ontzettend druk geweest met onderdelen aanvragen en uitzoeken dat werkdagen van 15 uur vrij normaal zijn geworden naast de camping. We hebben het bord van "Passport America welcome"van het hek gehaald vandaag en maandag gaan we eindelijk opzeggen bij die club, was er nog steeds niet van gekomen. Maar na de laatste hoogbejaarde en supereigenwijze PPA- er die we gisteren hadden.....

Dinsdag belde er een PPA-er of hij hier vrijdag kon komen met zijn trailer, ik: nee want het heeft geregend en we hebben zandgrond dus ga maar ergens anders heen, bovendien stoppen we met PPA. Gisterenochtend was Hans naar Dallas om een auto te bekijken en ik was telefonisch auto-onderdelen aan het bestellen, terwijl mijn mobiel ook ging, er via Skype iemand belde, en zie ik een grote trailer hier binnenrijden, uiteraard niet gebeld van te voren of er plaats was maar gewoon naar binnen rijden. Dat was dus die PPA die gebeld had en toch met alle geweld hier 2 nachten wilden blijven "want we stonden in het boek". Nou vooruit dan maar, 15 minuten later zat hij niet verzakt maar dacht dat hij verzakt zat. Hij wilde niet voor of achteruit met de auto want "i don't want to burn my clutch", ondertussen stond zijn vrouw ernaast met de armen over elkaar (je zult je man eens moeten helpen) met een gezicht zo zuur dat valt niet eens te beschrijven. Gelukkig kon buurman Ed weer uitkomst bieden en heeft ze eruit getrokken met zijn tractor, volgens Ed (die zelf een trailer heeft en wel kan rijden wat je dus van veel PPA-ers niet kunt zeggen) zat die man dus helemaal niet verzakt maar durfde hij niet meer. Dat soort mensen zijn toch een gevaar op de weg ?

Vanmorgen ging Jason buiten ontzettend tekeer, hij was in de rondte aan het springen en blaffen dus ging ik maar even kijken wat er aan de hand was daar. Hij lijkt meer op een pitbull dan een lab op zulke momenten. Nu heeft hij als puppy een keer verloren van een pocket gopher (een kruising tussen een hamster en een mol en ze hebben erg grote tanden). Blijkbaar nam Jason nu dus wraak want het arme gophertje was dusdanig toegetakeld dat ik hem met een dikke plank maar uit zijn lijden heb verlost. De slachtoffers van Leather Face zagen er beter uit dan deze gopher. Toen ik een half uur later het lijkje wilde begraven was er in het gat in het zand alleen nog een pootafdruk van een vogel te zien dus blijkbaar heeft een gier er een lekker hapje aan gehad.

Vanmorgen begonnen met het aanleggen van de moestuin in potten (hopelijk dan de plantjes het dan beter als ze in potgrond staan ipv in zand). Paprika, tomaten, courgette, komkommer, aubergine, aardbeien en nog wat waar ik het naamkaartje van kwijtgeraakt ben.
Nou als dat geen goedkoop winkelen wordt straks in eigen tuin weet ik het ook niet meer ;-)

We zijn begonnen de Polara wat op te knappen, vrijwel unamien waren de reacties van onze klanten en tevens moparmannen (en die hebben er meer verstand van dan ik): niets aan doen ! niet verven ! zo laten als 'ie is ! dus heb ik me maar even beperkt tot het chroom poetsen en de ruiten schoonmaken, het is toch ook geen weer om te verven want het (zand) stormde vandaag en het was KOUD. Het verweerde roze met grijze van de auto doet het goed met het glanzende chroom in ieder geval.

Tuesday, March 24, 2009

En weer een project..



Toen we hier net woonden maakten we kennis met een achterbuurman (2 mijl hier vandaan) die in zijn "tuin" alle auto's nog had staan waarmee hij ooit gereden had vanaf dat hij zijn rijbewijs had, en wellicht ook van daarvoor zoals hier wel gebruikelijk is.....

Toen viel mijn oog (en dat van Hans ook natuurlijk) op een auto met een paar uitzonderlijke vleugels, hij was toen nog vaal roze en het chroom zag er ook nog alleszins redelijk uit. Buurman wilde hem wel verkopen maar toen hij eenmaal begon te vertellen waar hij geweest was met die auto en met wie en hij steeds verder verloren raakte in zijn herinneringen werd de auto steeds minder te koop en het eindigde ermee dat hij er zoveel herinneringen aan had dat hij hem maar liever hield. Tot een paar weken geleden.......wij hebben hier een oude Chevy schoolbus staan die heb ik al eens helemaal heb geverfd, die verf bladderd er nu af op het dak en als ik ergens een hekel aan heb is het schuren, primen en opnieuw verven. Dus buurman kwam langs hier en wil de schoolbus hebben als project, dat is prima maar wij willen nog steeds Die Auto...... nou dat was OK ! (hoera ! we konden ruilen)dus vanmiddag is de auto hier gebracht compleet met heel wat levende have in de vorm van spinnen en in de enorme hoeveelheid chromen auto-onderdelen die erin liggen zal ook nog wel het een en ander huizen aan beestjes brrrrrr

De auto is een 1960 Dodge Polara, en wij vinden hem GEWELDIG ! het vaalroze is inmiddels bijna helemaal verdwenen, er zit geen motorblok meer in maar het is voor ons toch alleen ter decoratie. Het struikgewas wat er nu nog her in der in vastgegroeid zit moeten we nog weghalen en met de hogedrukspuit, schuurmachine, een gallon op kleur gemengde antiroest verf en chrome polish moet ie er weer erg mooi uit zien. Helaas zijn de reacties van (buur)mannen op mijn "ik verf hem weer roze zoals ie was" niet bepaald enthousiast, om niet te zeggen ze gruwen al bij het idee, dus ik kijk nog even of er nog een ander leuk ouderwets kleurtje te mengen is en anders wordt ie gewoon......ROZE ;-)


Maar eerst moet het weer even opdrogen buiten want we hebben vandaag bij een temperatuur van dik over de 20 graden heerlijk veel lauwe regen gehad, morgen en overmorgen ook nog kans op regen dus het wordt heel snel groen buiten weer. Heerlijk !





Saturday, March 21, 2009

Fast Boy



Vanmiddag was het weer heerlijk warm weer en ik dacht.....laat ik het nu eens proberen om op Boy te rijden. Dus paard uit weiland gehaald en in de Round Penn gezet en de 2 dames mochten daar buiten blijven. Dat vinden ze niet leuk (zie foto) maar anders gaat het zeker niet goed komen. Toen Boy de zadeldeken zag stoof hij achteruit van schrik, blijkbaar is hij gewend dat zadel en dek met 1 worp op zijn rug gegooid worden (en die zadels zijn best zwaar), cowboys zadelen een paard binnen 1 minuut zo ongeveer, dat lukt mij van geen kant. De singel stond nog ingesteld op Summer's maat en dat is voor Boy heel wat maten te groot. Na 10 minuten prutsen aan hoofdstel (bit moet op de goede hoogte in zijn mond zitten) etc was het zover en kon ik erop klimmen. Hij bleef rustig staan, erg netjes ! en dus even rondgestapt met hem terwijl Hans hem aan het halstertouw hield want we hebben geen zin in een buiklanding in het zand, maar ging helemaal goed. Alleen heeft hij maar 2 "versnellingen": een redelijk snelle stap en galop, bij de geringste beweging in het zadel, fluiten of klakken met je tong springt hij direct in galop zo van "leuk ! we gaan lekker rennen" dat er 2 dames aan de rand van de Round Penn staan te vervelen helpt ook niet echt, dat ik hem verbied te rennen al helemaal niet, hij werd er een beetje opstandig van al met al. Dus heb maar heel even gereden, morgen weer een dag en misschien vraag ik Kay (de hoefsmid die ook paarden traint) om mij een paar rijlessen te geven dat kan zeker geen kwaad...

Maar hoe dan ook: het was superleuk ! (voor mij in ieder geval ;-)

Thursday, March 19, 2009

Koen de racoon...




Al sinds we hier wonen wil ik wasberen op de porch, 1 of een hele familie, het maakt me niet uit want ik vind ze zo leuk. Iedereen hier heeft een hekel aan wasberen maar ze mogen wel eten op de porch want ze zijn toch ook wel erg leuk. Ondanks talloze schoteltjes kattenvoer, hondenvoer etc geen wasbeer te bekennen hier. Tot vanmiddag ...........


Jason ging als een razende tekeer in de achtertuin gevolgd door Freek en Teun en daar zit onder het tafeltje waar de kippendrinkbak op staat een jonge wasbeer. Hij maakte alleen een hoge rug en dat was het, geen aanstalten om aan te vallen, dus snel honden naar binnen gedaan om het diertje even goed te bekijken. Ergens in mijn achterhoofd roept mijn verstand "niet doen = RABIES, die beesten in daglicht is geen goed teken !" Maar het beestje zag er zo miserabel en oververmoeid uit en maakte geen aanstalten om weg te lopen, sterker nog: zijn oogjes begonnen dicht te vallen en hij lag op zijn rug onder het tafeltje met de rieten uitsteekseltje te spelen. Op zijn pootje en zijn rug zitten wat schaafplekjes dus misschien is hij licht geraakt door een auto, geen idee. Of heeft iemand een tamme racoon gedumpt hier ergens.

Kattenvoer had Koen (zo hebben we hem maar genoemd) geen trek in, hondenbrokjes wel en Pedigree uit blik was het helemaal, hij heeft gegeten of hij compleet was uitgehongerd.

Nog een bakje water erbij waar hij nog even in gespeeld heeft en toen ging hij echt een tukkie doen. Ik heb nog een tijdje bij hem gezeten tot hij wakker werd en toen ik voorzichtig mijn hand uitstak (DOM ! ik weet het) snuffelde hij eraan, pakte met 1 pootje mijn vinger vast (ze hebben echt een soort handjes) en begon met mijn ring te spelen. Aaien mag niet, dat vind ie maar eng.

Dus of hij echt rabies heeft weet ik niet, het schijnt dat ze dan juist geen eetlust meer hebben en van het eten, drinken en slapen is hij behoorlijk opgeknapt en nu waggelt hij rond in de achtertuin, als ik naar buiten loopt maakt hij weer een hoge rug net als een kat en als hij mijn stem hoort gaat ie gewoon zitten. Of Koen er morgen nog is weten we niet, met een beetje pech gaat het zo goed met hem dat er morgen een paar dode kippen in de achtertuin liggen ;-)


Sunday, March 15, 2009

Vrijdag de 13e, zaterdag de 14e, zondag de 15e....




Vanmiddag was ik even bij de overbuurvrouw op de koffie en zie daar tot mijn grote verbazing 2 hummingbirds bij haar feeder, ik had ze hier nog niet gezien maar ja, hier valt ook niets te halen voor ze. Dus straks maar even water koken, met extra veel suiker want dat kunnen ze wel gebruiken met deze kou aldus de buuf. Ze zijn dan ook heel erg vroeg dit jaar.
Al zoekend op internet naar hummingbird feeder afbeeldingen (daar zitten hummingbirds altijd ;-) wist ik niet dat er zoveel verschillende soorten feeders bestonden. Nu hebben wij doorgaans gewoon de plastic goedkopere versie want ze waaien nog wel eens stuk hier.
Maar aan de porch hangt een mooie rode feeder van gewolkt glas, kijken of ze die "lekkerder" vinden en eigenlijk zou ik deze staande feeder van de foto ook wel willen hebben ;-)

Verder weinig nieuws hier, we hebben behoorlijk wat water gehad en ook vanmorgen heeft het nog even geregend. Heerlijk hoor ! We nemen elke avond (we hebben zomertijd weer hier sinds vorig weekend) de honden mee het bos in voor een wandeling en het hele bos ruikt lekker schoon. Voor ons tenminste want de honden snuffelen zich een bult daar, gisteren vonden ze een coyote drol dus dat was machtig interessant, kaalgeschuurde denneboompjes zullen vast naar hert ruiken en omgewoelde bosgrond naar wild hogs, of russian boars, nog lekkerder brrr
Voor de slangen zal het nog wel te koud zijn want ik heb er nog niet 1 gezien gelukkig.

Het is hier 's morgens (ook s'nachts) een stuk rustiger: we hebben 10 hanen minder. Ik ben er aardig bedreven in geraakt om met een zaklamp hanen te vangen. Heb de kunst afgekeken van Eddie zijn vrouw die er al 4 had opgehaald hier. Op vrijdag de 13e (what's in a name) zat ik 's morgens om 6.30 uur in het kippenhok om een paar hanen te pakken, ik had me al 1.5 uur ontzettend liggen ergeren aan het valse gekraai van nog steeds veel te veel hanen (ze zaten hooguit 5 meter van het slaapkamerraam) dus mijn motivatie was optimaal.
Het had heel behoorlijk geregend en het was vies koud. Toen ik haan 2 probeerde te pakken gleed ik uit en zat op mijn kont in de natte koude blubber en kippenpoep maar.......het is gelukt ! Ik heb er daarna nog 3 gevangen. Een uurtje later met paarden voeren probeerde Cherokee Boy in zijn achterste te bijten, die dus erg schrok en een sprintje trok, hij was alleen vergeten dat ik daar stond met mijn voeremmer met mijn rug naar hem toe. Tjonge wat kun je hard lopen als je een duw krijgt van een wegrennend paard, als je het gevoel hebt dat je benen sneller gaan dan je eigenlijk kunt rennen weet je dat je gaat vallen als het tegenzit. (sommige dingen vergeet je nooit blijkbaar) gelukkig stond het prikkeldraad hek er ook nog en had ik mijn dikke winterjas aan, alleen een paar krassen op mijn handen erbij en dat is niets bijzonders hier.
Maar ik ben afgedwaald........de hanen dus:
Ze wonen nu bij Eddie (die onze porch gemaakt heeft) en die heeft een huis zo ongeveer midden in het bos, de hanen hebben het prima daar, de guinea's ook tot ze misschien opgegeten worden want Eddie en zijn vrouw hebben daar geen moeite mee.
Buurman Lennard moest er hard om lachen dat ik ze weggegeven heb "vooral die tamme want die hoef je niet te vangen, die kun je zo de nek omdraaien. Wou ik het nog gemakkelijker hebben ?" Schoonmaken, plukken in heet water en dan de oven in met creme of mushroomsoup eroverheen gesmeerd en dan laten smutheren tot het vlees van het bot valt. Klinkt best goed eigenlijk maar ik probeer het wel een keer met kip van de supermarkt.
Gisteren heb ik de laatste "ongewenste" haan weggebracht, onze witte want die deed "het" inmiddels met zijn kleinkinderen en dat kunnen we niet hebben. Alleen 2 grote hanen hebben we nog over, die zijn tenminste niet wild en kunnen slecht kraaien, ze zijn een beetje schor lijkt het. Als ik het goed gezien heb zitten er bij de 11 kuikens die nu een paar weken oud zijn ook minstens 6 hanen tussen dus die gaan over een paar maanden verhuizen, als ze beginnen te kraaien...

Wednesday, March 11, 2009

REGEN !




Gisterenavond hebben we de airco nog aangezet in huis om het te koelen tot 28 graden C. want het was klam heet buiten. Jason en Teun hebben gisterenmiddag zelfs in hun "zwembadje" gelegen wat we klaargezet hadden voor ze. Freek moet er niets van hebben, die had als puppy al een hekel aan regen of liever: alle vormen van nattigheid.

Vannacht is er een vers koufront aangekomen en werden we wakker van de stortregen die op ons dak kletterde, HEERLIJK ! eindelijk regen.
Vanmorgen heeft het ook nog even gestortregend, op de foto van het weiland is de grijze streep het regenwater wat zijn weg zoekt naar het droogstaande pondje, het leek wel een creekje.
Dat het nu ook koud is nemen we graag voor lief, we zetten gewoon de kachel aan ;-) morgen overdag 5 graden C en weer 100% kans op regen en vrijdag ook nog koud met regenkans. En daarna.....tja wordt het gewoon weer warm.

Na het avondeten had ik een bak met etensresten voor de kippen buitengezet (zijn ze dol op) maar er was nog wat over want de familie kip ging naar bed (ze zijn erg stipt daarin). Omdat het nu ook nog regent had ik het dus op de tuintafel gezet onder het afdak, dan vinden ze het morgenochtend wel weer. Maar.....zie ik net een dikke vette opossum met grote smaak een halve loempia naar binnen werken. Toen ik de deur opendeed kon ik hem zelfs horen smakken. Helaas waggelde hij weg het donker in toen ik met mijn fototoestel naar buiten ging.
Hopelijk komt hij nog terug om de rest op te eten want hij heeft er een zooitje van gemaakt.

Monday, March 09, 2009

Water ?







Het wordt een beetje saai om weer te schrijven dat het warm is hier en vooral DROOG.
Gisteren een paar foto's genomen van het "effect van hitte" op boomkikkers en 1 zwarte lab.
In de waterbakken van de paarden (we hebben 2 drinkbakken formaat bejaardenbadkuip) zitten weer boomkikkers, ze zijn vroeg dit jaar.
Als ik de bakken met vers koel water vul is het helemaal feest bij de kikkers, dan beginnen ze te "fluitkwaken", zou niet weten hoe ik het anders moet omschrijven dat geluid. Gisteren zat er 1 vandaag waren het er 3. Nu maar hopen dat ze zindelijk zijn ;-)
Jason graaft het liefst kuilen om met zijn blote buik in het koele zand te liggen, hij snapt alleen niet dat je het van een kuil graven ook erg warm krijgt.
Maar........woensdag en donderdag hebben we 70% (!!!! hoera !!!!) kans op regen, en wordt het ineens een heel stuk kouder, 2 dagen ofzo en dan wordt het weer zo'n 30 graden C.
p.s. De thermometer hangt in de schaduw op de porch.

Vandaag hebben we onze vreemde waterman het terrein afgestuurd, vorig jaar was hij nog redelijk normaal toen hij kwam vragen of hij hier water kon krijgen, zijn wel was opgedroogd en hij had ook nog een hoogbejaarde moeder waar hij voor zorgt + 2 hondjes. Tuurlijk willen wij iemand best helpen. Maar dat was vorig jaar.........
Hij wilde vandaag zijn hondjes wassen, geen probleem maar toen hij er 4 (!)gedaan had en daarna met nog 6 terugkwam (ja ja, het bekende verhaal van de vinger geven...) vroeg ik hem vriendelijk om dat niet te doen en te vertrekken. 2 hondjes is geen probleem maar zoveel ??? Dat doen we dus niet, we hebben geen zin om die man urenlang hier te hebben, hij praat tegen iedereen die hij tegenkomt en hangt de meest vreemde verhalen op over geloof, overheid, medicijnen en dat degene die hij aanspreekt er zo ontzettend slecht uitziet: "voel je je wel goed ?" de manier waarop hij het vraagt en hoe hij naar je kijkt doet je het ergste vermoeden over je eigen gezondheid ook al voelde je je kiplekker nog even daarvoor.
Na mijn verzoek aan hem dus om te vertrekken en een andere keer eventueel terug te komen maar liever helemaal niet meer, keek hij me verwilderd en beschuldigend aan en begon me te verwijten dat "er iets anders achter zat, een lutheraanse samenzwering, baptisten" etc. Geen idee wat hij nog meer had te vertellen want het was nogal onsamenhangend maar het had absoluut iets met de kerk en het geloof van doen (hij haat alles wat religieus is en heeft een grote aversie tegen "machten" )In zo'n geval ben ik snel uitgepraat: ik heb nog even gevraagd of ik de sheriff moest bellen of dat hij uit eigen vrije wil zou vertrekken maar nadat Hans hem ook vriendelijk doch zeer dringend heeft gezegd dat hij beter uit zichzelf kon weggaan en nooit meer terug hoeft te komen is hij ook inderdaad vertrokken.
Waarschijnlijk springt die man helemaal een gat in de lucht als het gaat regenen hier.

Saturday, March 07, 2009

Bye Bye Sis


Ongeveer een uur geleden 6.30 PM zijn Trudi en Rien weer vertrokken naar het kleine, regenachtige Nederland. Net als veel mensen die voor het eerst naar Amerika gaan was de eerste indruk wat minder, maar na 2 weken Texas hebben ze meegemaakt waar Amerika sterk in is. De vriendelijke mensen, de schitterende natuur, de ruimte en gevoel van vrijheid. Denk als het wat dichter bij Nederland had gelegen ze vaak terug zouden komen. Hoop dat ze een goede terugvlucht hebben en vond het erg leuk ze te zien. Op de camping is het ook lekker rustig, Eddy heeft net 4 hanen opgehaald, dus nu hebben we er nog maar 5 of 7 of ........ ? Lee, de monteur is lekker bezig aan diverse auto's, onze gasten die hier zo'n 3 weken stonden gaan morgen, dus we zijn weer wat leger. In maart komen er nog diverse Nederlandse bezoekers voor enkele weken, dus we zullen niet vereenzamen. Het weer is een graadje of 30 zonder regen, helaas want we kunnen wat gebruiken.

Thursday, March 05, 2009

Van ruilen komt huilen ?

Ik weet niet hoe het elders is gesteld maar hier in Texas worden veel advertenties aangeboden voor het ruilen van diensten en dat is natuurlijk een prachtig systeem want kan met gesloten beurzen en ten tijde van de huidige recessie komen er steeds meer van dat soort advertenties.
Wij hebben een hekwerk nodig om de auto's achter te zetten willen we ons niet krom hoeven te betalen aan verzekeringspremie. Een hek van de afmetingen die wij nodig hebben (en moet ook nog paardveilig zijn) is vrij duur (en we hebben vandaag onze tax return gehad (snif) dus zijn we zoals altijd op zoek naar goedkopere bouwmaterialen, iemand die een partij over heeft bijvoorbeeld want overal liggen wel partijen palen, planken etc die ooit iemand teveel heeft gekocht en laat liggen. Helaas zijn de planken vaak 1 groot termietennest geworden en die nemen we voor niets nog niet mee.

Al zoekende op internet kom ik een paar leuke advertenties tegen:
Iemand die een kroon (uit zijn mond) kwijt is geraakt, in zoverre dat het ding niet meer in zijn mond zit maar waarschijnlijk ergens in een doosje bewaard wordt. Hij heeft geen geld om de tandarts te betalen en is eigen baas, hij bied dus aan om in ruil voor het terugplaatsen van de kroon te komen werken met zijn tractor of buldozer. Wij hebben nog wel ergens 2 componentenlijm liggen dus.....;-)

Een ander stel woont in een trailer waarvan de keukenkastjes van de wand vallen, toevallig is een ervan tatoeerder en in ruil voor het repareren van de keukenkastjes wil hij wel een tattoo plaatsen.

Een criminal attorney is op zoek naar een klusjesman, zou je toch denken dat zo iemand dat toch gewoon zou kunnen betalen maar het zijn barre tijden tenslotte.

En dan nog een man die in ruil voor klusjes een gratis staanplaats wil op een camping, liefst wel aan het einde en met genoeg ruimte om een hek te zetten voor zijn poedels. Hij zet er nog netjes bij dat ze niet big en vicious zijn. Die zou op zich wel mooi ons hek kunnen zetten maar ja, die poedels he ? ;-)

Vandaag belde een buurvrouw: ze heeft een broedende gans maar haar kippen leggen te weinig eieren en die van ons veel te veel, of ik niet een paar ganzen wilde straks in ruil voor onze eieren. Ik had al bijna ja gezegd maar na de guineas is mij hier een pluimveeverbod opgelegd door het andere directielid.

Wij zijn nog bezig bij een van onze buurmannen een oude nog rijdende auto van ons (categorie trash maar het rijd goed) te ruilen tegen de niet meer rijdende Dodge Polara van de buurman die al tig jaar in het gras staat daar, maar we moeten er nog wat bij doen, 7 hanen misschien ?
7 hanen minder is tenslotte weer vergelijkbaar met 2 ganzen erbij.....

Wednesday, March 04, 2009

gastblog 2: aardige mensen die amerikanen;-))






We zijn weer terug op de 'basis'Buffalo, na een week rondtouren langs lange wegen en Austin, Fredericksburg en San Antonio.......we blijven verwonderd over veel dingen, het is en blijft een andere cultuur hier dan de Europeese ( we hebben kennelijk een aantal mensen onbedoeld en ongewild op de tenen gestaan over onze EERSTE indrukken.?!.). We vinden bijv. de mensen hier heel erg vriendelijk en behulpzaam, geinteresseerd en we hebben heel wat leuke gesprekjes gevoerd met allerlei mensen die ons aanspraken; were are you all from........ o holland ! youre a long way from home. Opvallend veel mensen blijken Europa te kennen van reizen of van studie soms omdat ze er gelegerd zijn geweest ( wij schijnen heel kleine glaasjes cola te schenken met maar 1 blokje ijs;-))) tja bij alle vriendelijkheid hier zijn wij toch maar een stug volk : "als het er niet meer staat dan is het er niet meer", weinig behulpzaam en kort van stof.....
De steden die we hebben bezocht vonden we heel mooi; Austin is een universtiteitsstad, met iets dorps te midden van skyscrapers, daar zie je bijvoorbeeld weer veel mensen lopend of fietsend op straat. Bussen met een fietsenrek voorop ( wij denken om grotere afstanden te overbruggen; deels per fiets en deels per bus) daar hebben we bijv. de ene avond Marrokaans gegeten en de andere avond Mexicaans en kon je 1 gerecht gewoon bestellen voor 2 personen, niet omdat we Hollands zuinig zijn maar omdat de porties echt wel groot zijn, ook voor de Amerikanen als je ziet wat er allemaal overblijft en in doggy bags mee gaat. In Austin ook mijn collega mrs Lynda Kirk en haar dochter bezocht; heel vriendelijk ontvangen en geanimeerd gesprek gevoerd. Als ik terug ben zal ik haar eens mailen wat ze van de meegebrachte 'bokkepootjes en stroopwafels' vond. Toen een drietal nachten in een heel mooie Ben B doorgebracht met een tuin en daar zowaar nog een boek uit kunnen lezen. s'Ochtends kwam Mary en haar man een ontbijt voor ons en de andere gasten koken: texan style dus ook dat hebben wij leren kennenvarieerend van pancakes yoy eggs en taco's, hele lieve vrouw (62 jaar) die na haar retirment als ambtenaar was gaan leren voor kok en dit er nu bij deed. Geslapen in een sleepnumber bed, ik moest er echt in klimmen ( ben 1.60 mtr;-) geslapen als een prinses op de erwt; heerlijk!
Daarna San Antonio en the riverwalk gelopen, alles met prachtig zonnig weer, dus dat is genieten zo midden in onze winter van de zon en het licht en strak blauwe luchten.
Op de Porch bij Hans en Bianca valt het op hoe heerlijk rustig het hier is ( als de kippen of de honden niet ruzien en de ezel niet balkt;-)) na al die stadse dagen. Hier heb je gieren in de achtertuin en bij ons in Nederland koolmeesjes ;; tja
Moraal van het verhaal, alles heeft voor- en nadelen, overal is wel wat goeds over te zeggen of zijn er dingen die tegen vallen; idd Wiebe! we zullen in NL wel weer moeten wennen aan het rotweer en alles dicht op elkaar, maar een bruine boterham met oude kaas gaat er echt wel weer in:-P
Nog 2 dagen hier en dan met iets(!) meer bagage terugvliegen en nog optrekken met Hans en Bianca want die zullen we voorlopig niet meer zien waarschijnlijk, want het blijft een roteind vliegen tenslotte.
Alle Amerikanen ; tot ziens en aan de Hollanders :we komen er weer aan!
hart grten Trudi en Rien
(Foto nacht stad is Austin by night, foto B&B fredericksburg en Foto :me en mrs Kirk en dochter)

Tuesday, March 03, 2009

Cowboys en cowgirls









Ik dacht altijd dat cowboys stoere onafhankelijke mannen waren, maar na 2 jaar country muziek in het genre "crying in my beer" (gelukkig is dat niet de enige countrymuziek ;-) met teksten als "please take me back (als ze vreemd gegaan zijn) " "you are the only one (als ze vreemd gegaan zijn) " "can't live without you (als ze vreemd gegaan zijn)" etc etc had ik al enige twijfels gekregen want die nummers hebben allemaal een smekende ondertoon brrr
We zien ze hier regelmatig lopen, kreupel en krom, ook op jonge leeftijd: de Bull riders en bronco riders (vooral de bare back (zonder zadel) rijders zijn De Mannen), grote glimmende buckle aan de riem, rinkelende sporen aan afgetrapte cowboylaarzen, cowboy hoed op. Ze hebben al talloze lichaamsdelen gebroken en gekneusd en menigeen is voortijdig afgehaakt van deze sport vanwege blijvend letsel.

Toch heeft het zijn charme, vind ik tenminste en ik kijk er graag naar op TV (er is hier een speciale zender voor zelfs) , het is in ieder geval toch wel dapper. Als je een paar keer zo'n stier in het echt hebt gezien (ze zijn ENORM namelijk) en zwaar gespierd: ik ben niet bang voor stieren maar voor deze jongens wel, zelfs als ze achter een groot hek staan.

Maar goed, gisteren was ik dus even bij vriend Wes en hij had van een cowboy vriend van hem een paar erg mooie paarden gekocht voor bijna niets. Betreffende cowboyvriend heeft zwaar diabetes en mag van zijn vrouw niet meer paardrijden. Hij had een merrie van 12 en een veulen dat bij hen geboren was en nu 3 jaar oud, en zijn absolute lieveling. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan natuurlijk en na grondige training was de lieveling van 3 klaargestoomd om bereden te worden. Hij met hond en paard aan de "wandel", netjes ernaast lopend naar een droge rivierbedding op zijn land waar zijn vrouw hem niet kon zien. In het zadel hangen ging moeiteloos, het paard vond het allemaal best, en na een paar dagen kon hij zonder problemen op het paard zitten en er ook mee rijden. Geen bok heeft ze gegeven. Trouw deed hij elke dag zijn wandeling met paard en hond, tot op een dag hij dus weer in het zadel zat en er een russian boar (zo een als wij hier dood hadden liggen in de berm en nu opgegeten is door de gieren) hun pad kruiste, zeer plotseling. Het paard schrikt, hij valt eraf, op zijn schouder, paar gekneusde ribben en denkt bij zichzelf : s..t hoe moet ik dat thuis vertellen want hij kon niet meer terug lopen laat staan terug rijden, dus met mobieltje vrouwlief gebeld en die is hen komen halen. Maar........hij had zich niet aan de afspraak (lees: haar verbod) gehouden en dus was het over met de paarden, hij MOEST ze wegdoen. Volgens Wes was hij heartbroken toen hij de paarden ophaalde daar en dat kan ik me goed voorstellen, zo zielig voor die man. Daar ga je toch vanzelf van cryen in je bier van zulke verhalen (al lust ik helemaal geen alcohol)

We hebben hier een bullrider gehad en zijn tante besliste alles voor hem, ze controleerde zelfs waar hij was.
Een kennis van ons is ook een heel stoere cowboy, hij doet rodeo's op hoog niveau en wil bij ons een auto kopen, wat en hoe weet hij niet precies, dat moeten we maar regelen met zijn moeder......
En inmiddels hebben we heel wat van dit soort verhalen gehoord, al lijkt die cowboy nog zo stoer........er staat blijkbaar een stevige cowgirl (kun je ook nog zijn als je 60 bent, hoera !) aan het roer.