Vandaag weer even bij de bijna in paniek zijnde winkeldames geweest voor de boekhouding, op mijn vraag of de inventarisatie nu al eens klaar was verzuchte de ene nagelvijlende en ondertussen chattende miep dat ze dat toch echt niet klaar ging krijgen. Veel te druk ! Op mijn opmerking dat het geen kwestie is van een keuze maar iets dat MOET van de belastingdienst sloeg de stress dusdanig toe dat ik ze dus maar een aantal uren ga helpen in de winkel met inventariseren de komende paar dagen.
Officieel zou ik een workpermit moeten hebben hiervoor maar wij doen dit als een stukje dienstverlening van een van onze bedrijfjes hier en op faktuurbasis.
De verschillen met ons vorige leven in Nederland zijn meer dan enorm: in Ned. werkte ik op projectbasis voor mijn eigen bedrijf en Hans idem, met de vele veeeele uren die wij werkten haalden wij een zeer riant inkomen binnen en alles hebben we opzij gezet om hier te kunnen starten. In Ned. was het normaal dat er wel een paar mantelpakjes en galajurken in de kast hingen, lunchen met collega's, lease-auto, regelmatig naar de kapper te gaan en nagelsalon, het nieuwste parfum was een begeerd item, de Elegance en meer van dat soort glossy's werden grondig doorgenomen, van de juwelier kreeg ik elk jaar een kerstkaart. Het Noordeinde in Den Haag was een van mijn favoriete winkelstraten (oh die schoenen ha ha) enz enz. En tjonge wat was ik gelukkig ermee (maar niet heus)
En nu liggen hier in de badkamer de resten van Chanel en Dior, in de kast liggen naaldhakken die ik nooit meer aan heb want echt gemakkelijk lopen in zand doet dat niet. Gloednieuwe maar inmiddels oude lippenstiften die de prijs hebben van 1 baal hooi voor de paarden (wat ik nu een stuk belangrijker vind)heb ik pas weggegooid. Mijn haar verven doe ik zelf nu en dat lukt bijna altijd ;-) want vind het zonde van de tijd en geld om naar de kapper te gaan, de nagelsalon zou ik alleen de paarden een plezier mee doen wanneer ze willen dat hun achterste gekrapt wordt. Parfum moet je hier erg mee oppassen wil je niet een horde africanized honeybees aantrekken in de zomer en .....zodra ik 's morgens vroeg mijn cowboylaarzen aantrek begint het genieten van elke nieuwe dag hier !
6 comments:
gogirl go!;-)xT
Trouwens van elke dag moet je gewoon genieten, en met je cowboy laarzen aan( en is ook mooi mee genomen).Ikzelf geniet ook van elke dag.
Je eigen stukje paradijs ,kan je niet anders dan van genieten .Het is niet iedereen gegeven om dit te kunnen meemaken !
Groetjes Nancy
hihi Ik heb ook nog een berg met matelpakje Al heb ik er al een aantal weggegooit omdat de mac lucht er niet meer uit ging.
Die naald hakken heb ik zo wie zo nooit gehad, want dat loopt niet zo makkelijk op de gladde vette vloer.
gr petra
Ja dat is wel een heel verschil.
Mijn pet af om zomaar voor een totaal ander levenswijze te gaan. ;o)
Zoals de anderen al zeiden, genieten van het nu, dat is belangrijk.
Yvonne
Heerlijk hè, leven als een cowboy (eh...cowgirl) in Texas. En mocht je hier ooit een mooie galajurk nodig hebben dan rij je een keer naar Ross en heb je voor onder de $20 de meest schitterende jurken.
Wat is er lekkerder dan gewoon jezelf kunnen zijn? Wist je dat ze hier ook hele dure cowboylaarzen verkopen?
Post a Comment