slecht nieuws

Afgelopen zaterdag vertrokken naar Texas met een steeds beter wordende moeder, ook toen we in Texas waren kwamen de goede berichten uit het ziekenhuis dat ze langzaam weer beter werd. Dinsdag werd de beademing gestopt waardoor ik heel even met haar heb kunnen praten en opeens het telefoontje op woensdag dat het heel slecht ging. 2 uur later is ze overleden...ben zo snel mogelijk naar Nederland gevlogen om alles te regelen. Woensdag wordt ze al begraven en donderdag ga ik terug naar Texas, zijn even moeilijke tijden.

morgen

Morgen gaat de oversteek gebeuren, met mijn moeder gaat het gelukkig een stuk beter, dus we kunnen wat geruster zijn. Vandaag wordt nog afscheid nemen, o.a. van mijn zoon Thijs (16) die bij mijn ex woont en vanavond van mijn moeder, dus wordt nog even slikken. Morgen vliegen we om 10 uur 's morgens en landen in Houston om 13.30 Amerikaanse tijd. Vrienden van ons staan te wachten en brengen ons eindelijk naar huis, yihaa

3 dagen

Normaal zouden we nu lekker afscheid nemen, een paar etentjes, zakelijk alles op een rijtje zetten en zaterdag vertrekken. Nu zitten we dagelijks in het ziekenhuis, strak van de stress en niets is meer zeker. Met mijn moeder is het een rollercoaster, het ene moment is er een lichte verbetering, daarna terug naar af. Simpelweg schijnen de doktoren weinig te kunnen doen vanwege diverse oorzaken, ook is er geen tijd aan te hangen. In deze situatie vliegen we beiden zaterdag en vlieg ik gelijk weer terug mocht de situatie echt kritiek worden, nu kan het nog weken/maanden duren en dat ze de oude wordt is ook niet uitgesloten. Morgen nemen we de beslissing wat we doen, als we vertrekken zal het met een rotgevoel zijn, maar we kunnen simpelweg niet anders. In Nederland bestaan we niet meer, geen auto geen Internet, geen huis. Vanaf zaterdag begint ons leven in Amerika, helaas een valse start.

Moeder

Helaas gaat het niet goed met mijn moeder. Afgelopen donderdag heeft ze een nieuwe hartklep gekregen maar het herstel verloopt slecht. Ik heb gisteren een gesprek met haar arts gehad en dit was geen leuk gesprek, de artsen vrezen voor het ergste en de komende dagen zijn beslissend. Intussen wordt de hele familie ingelicht en wordt ons vertrek waarschijnlijk ook uitgesteld of Bianca vliegt eerst met de honden. We leefden zo naar het vertrek toe en is een enorme domper, hoop natuurlijk dat mijn moeder toch hersteld maar voelt niet goed.