We zijn weer in "blogland"

Vanmorgen hebben we pa en Elly naar het vliegveld gebracht, de tijd dat ze hier waren is omgevlogen, veel te hard gegaan en afscheid nemen is dan altijd moeilijk. Van bloggen is dan ook niet veel terecht gekomen de afgelopen tijd.
Na een rit van 2.5 uur waren we in Dallas op de luchthaven, online inchecken gisteren en vanmorgen bleek bij Delta onmogelijk, de stoelnummers waren niet vast te leggen en ook bij het inchecken aan de balie werd het boarding pass voorzien van de stempel seat request. Ongelooflijk, de dame zat met een kladblokje vol aantekeningen naast haar incheck computer en kon dus ook geen stoelen vastleggen, ze had geen idee hoe ze dat moest doen blijkbaar, een collega van haar moest eraan te pas komen en vertelde kort dat de vlucht vol zat en ze dus aan de balie geroepen zouden worden 45 minuten voor vertrek om te kijken wat er nog vrij was aan stoelen en of ze bij elkaar konden zitten. Fijn is dat pfff, Ik heb nog even dringend gevraagd aan de Deltamevrouw of het wel echt 100% zeker was dat ze met deze vlucht zouden vertrekken want alleen "confirmed" te zien op de site van Delta vertrouw ik niet helemaal, maar dat zat allemaal goed.
Gelukkig belde pa een paar uur later om te melden dat ze naast elkaar in het vliegtuig zaten, nog wel bij het raam en dat ze net de deuren van het vliegtuig aan het sluiten waren en gingen vertrekken, gelukkig niet zo'n terugreis als de heenreis. En volgende keer wordt het Continental Airlines en dan rechtstreeks naar Houston ipv Dallas. Is allemaal een stuk eenvoudiger en van wat ik ervan gezien heb in korte tijd een stuk professioneler en klantvriendelijker ook.

Pa en Elly hebben het super naar hun zin gehad en wij vonden het heerlijk om ze hier te hebben, vooral Jason zal het eitje, de kaas, het witte broodje en wat al niet meer bij hun ontbijt wel erg gaan missen want die zat elke ochtend aan tafel bij ze, af en te vergezeld door de teckels. Wellicht komen ze nog even voor de winter terug hier om wat zon op te doen. Ze weten nu ook dat 40 graden hier heel anders heet is dan een zomerdag in Nederland met dit droge klimaat. Wij hopen inmiddels op een paar pittige regenbuien en wat minder warm maar het zit er niet echt in geloof ik op wat verdwaalde thunderstorms na.

Op weg naar huis in de auto werden we gebeld door een goede bekende van vroeger dat ze hier bij ons voor de deur stonden, dat was nog eens een verrassing en erg gezellig, zij vliegen morgen weer naar Nederland. Met al dat uit eten gaan zijn we kilo's aangekomen dus vanavond alleen soep en brood. Morgen weer een container laden, woensdag een keukenkastje eruit slopen en nog een stukje houten vloer leggen (want dat heb ik om de oude koelkast heen gedaan) en onze oude koelkast van de kant halen want vrijdag komt onze nieuwe KOELKAST !! ik verheug me er enorm om want wat we nu hebben is niet bepaald handig te noemen, het ding kwam met het huis toen we dit kochten en is zo diep dat ik altijd op mijn knieen moet zitten om iets achter uit de koelkast vandaan te halen. Het vriesgedeelte zit boven de koelkast en is erg klein. Er moet altijd een lekbak achterin staan anders is de vloer eronder een zwembad. De nieuwe koelkast heeft een waterfilter (heerlijk geen chloorsmaak meer aan het water) en kan ook nog 2 verschillende soorten ijsblokjes maken, heel veel ruimte enz enz wat een luxe !!
En omdat 1 juni het orkaanseizoen begint hebben nu alvast maar een generator gekocht, laten we nu eens op tijd zijn ;-) ze verwachten een heftiger orkaanseizoen dan andere jaren dit keer en als deze koelkast zonder electriciteit komt door een storm dan moet ik 2 dagen BBQ-en om al het vlees op te krijgen ;-)

Reizen is fijn pffff ;-)

Woensdag zijn dan toch nog onze gasten aangekomen, ivm de aswolk waren alle vluchten hierheen gecancelled maar gelukkig konden ze een dag later vliegen. Alleen waren alle vluchten weer eens overboekt (ook zonder aswolken is dat vrij normaal lijkt het) dus zijn ze van Schiphol naar Detroit gegaan, van Detroit naar Minneapolis en van Minneapolis naar Dallas, al met al zo'n 24 uur onderweg geweest om hierheen te komen.
Van pa en Elly zijn de koffers gelukkig wel meegekomen, van de anderen waren ze "ergens onderweg zoek" , ze zijn nog een dag langer hier gebleven maar geen koffers en nog langer uitstellen dan zou het hele reisplan ingekort en omgezet moeten worden. Gisterenochtend zijn de andere 4 dus vertrokken en jawel, 3 uur later staat Fedex hier met de bagage, die bagage is nu alvast maar weer op de terugweg is naar Nederland. We hebben 2 avonden geBBQ-ed dus kan even geen steaks meer zien voorlopig ;-) Ook geen texaanse bonen, knoflookbrood, aardappelsalade etc meer.

Inmiddels zijn Pa (ik vind hem een held hoor, 70 jaar en nog nooit gevlogen en nu is hij dan toch hier) en Elly wat gewend aan de warmte hier, het is gemiddeld toch wel zo'n 35 graden elke dag (in de schaduw ;-) ze hebben het hartstikke naar hun zin gelukkig en wij vinden het super dat ze hier zijn. Vanmiddag gaan we boodschappen doen bij Walmart, nog even naar Sears en eten bij de China Buffet. Tijd vliegt om.

De kleine kattenmonsters doen het ook allemaal erg goed, ze beginnen nu vernielzuchtig te worden en hebben besloten dat de veranda bij de voordeur nu hun "hangplek" is, ze vernielen daar de planten, klimmen in de veranda palen, graven potgrond overal uit en ze hebben het erg naar hun zin ook. Het zijn er dus bijna 6 want 1 van de kleintjes mist een stukje achterpoot en die is niet zo geboren, dat weet ik vrij zeker. Maar het stompje ziet er goed uit (wel een naar gezicht voor zo'n klein beestje) en hij speelt en eet goed, ze worden ook wat tammer en 1 kan ik zelfs oppakken af en toe.

De poezenpil

Eergisteren kwam Poes onder het huis vandaan met haar ukkies, het zijn er 6: 4 cypers, 1 zwart (die moet van Blacky zijn ;-) en 1 wit met grijze oren en een grijze staart (dat kan toch niet van onze Fuzzie zijn zeker ??)
Nu hebben we dus 2 halfwilde katers (de nachtkatten) buiten + 1 lapjes waarvan ik niet weet of het een poes of kater is en dan moederpoes met haar 6 kittens. Gelukkig is poes inmiddels een echte porchkat geworden, ze is zo tam als Bonnie de huiskat en kunnen we heel voorzichtig de kleintjes af en toe aanraken al. Ze eten poezenvoer en de vieze oogjes worden ook snel beter nu ze regelmatig in de buitenlucht komen.

Dus ben ik gisteren naar de dierenarts geweest om te vragen naar de poezenpil, de vriendelijke mevrouw achter de balie keek mij wat vreemd aan: "er bestaat niet zoiets als de poezenpil, ook niet voor honden", ik moest poes maar zien te vangen en dan brengen voor sterilisatie en als de kleintjes groot genoeg waren die ook.
Ik wist vrij zeker dat de PP bestond maar of dat nog zo is/was ? De moderne wereld gaat wat aan mij voorbij hier. Maar waar zouden we zijn zonder internet ? er bestaat dus wel degelijk een poezenpil (waar ook wat nadelen aanzitten maar de voordelen zijn groter) alleen die is hier niet via internet verkrijgbaar en dus ook niet bij de dierenarts. Maar.......gelukkig heb ik een goede vriendin in Nederland, en die heeft weer een goede vriendin in Belgie en zo gaan wij dus aan de poezenpil komen, elke week 1 pil voor de poes, gelukkig schrokt ze alles naar binnen dus een pil in een stukje worst kan geen problemen geven hoop ik. En over 4 maanden mogen de kleine poezen ook aan de pil, en dan maar hopen dat er niet een keer eentje buikgriep krijgt oid ;-)
Ik heb meteen maar 60 pillen besteld, kunnen we even vooruit, de poezen dan...

Verder is het hier HOT en droog, de komende dagen wordt gelukkig weer wat regen voorspeld maar het lijkt wel of de zomer al een week begonnen is. De airco koelt het huis in de middag tot 29 graden Celsius anders is het verschil met buiten te groot en het is pas mei !

Mothers Day

Bianca heeft geen mensenkids op de wereld gezet, maar is wel de moeder van veel vierpoters op de ranch dus als beloning mocht ze vandaag een dag naar de grote stad ;-) Op naar Huntsville, TX vooral bekend vanwege toedienen van de doodstraf maar ook een klein winkelparadijs. Eerst naar de gloednieuwe Target, Bianca keek haar ogen uit, net voorbij het eerste rek lagen er al 2 shirts in de winkelwagen, dat gaat goed, wat was de creditcard limit ook alweer? Maar gelukkig, ze wist zich in te houden, denk dat het gewoon teveel was voor haar, vrouwen zijn goed met multi-tasking maar keuzes maken is bij velen niet het sterkste punt. Na wat boodschappen, haarverf, een nieuwe douchekop en een apparaat om de nagels de korten van de doggies op naar de lokale Mall. De mall is vergane glorie, helft winkels zijn al verdwenen en blijkbaar is niet iedereen op zondag open. Gelukkig vond Bianca nog een paar slippers bij JCPenney en we lieten de Mall achter ons. In de auto vroeg ik nog "what's next" Walmart ofzo, maar het was goed zo, de buit was binnen, een gelukkige glimlach en lekker weer naar huis waar haar kindjes getrakteerd werden op wat kluiven, ook gekocht bij Target, iedereen happy en nu maar wachten op de creditcard afschriften ;-)

Rupsen

Dat we hier een grote verscheidenheid aan insecten hebben wisten we al maar dit jaar spant absoluut de kroon voor wat betreft de rupsen, ongelooflijk hoeveel vreemde rupsen hier zitten. Gisteren zagen we er een met een knalroze kop, geel met witte borstels en daarbovenop nog een keer 4 vreemde toefjes wit haar maar daar heb ik helaas geen foto van.
We hebben kleine rupsen maar vooral GROTE, de zwart met bruine borstels zijn toch al snel zo'n 6 cm lang en 2 cm doorsnede (= een schatting, ik heb ze heel gehouden ;-) We hebben kale rupsen en rupsen met haren/ borstels. Of ze bijten of giftige haren hebben wil ik niet weten, ze vreten ook erg veel, een beetje boom kan van de ene op de andere dag geheel kaalgevreten zijn, we hebben er een aantal van in de tuin staan, geen blaadje meer aan bijna. Nou ja, het zullen wel erg mooie vlinders worden.....hoop ik ;-)

Holland Ranch(ero)

Ik schaam mij eigenlijk wel een beetje, niet eerder in mijn leven heb ik zo vaak van auto gewisseld als sinds we hier wonen maar er zijn er ook zoveel mooi en redelijk goedkoop. Mijn (nog steeds geliefde) El Camino gaat naar Nederland (!) want buurman die de carborateur zou maken is niet meer langs geweest en daar staat ie nu al die tijd al stil te staan. En dat vind ik zielig, kan er niets aan doen maar zo'n auto hoort te rijden, ik praat ook altijd tegen mijn auto's al is het niet altijd hardop (wie nog meer ?) of zal ik misschien wel een beetje van lotje zijn. Maar maakt niet uit, ikzelf heb er geen last van ;-)

Buurman is een superaardige man die een aantal jaren geleden een zware hartoperatie heeft gehad en met de huidige temperaturen hier van over de 30 graden Celsius (wat nog wel eens een paar maanden zo kan blijven) gaan wij die man niet zitten pushen dat hij de carborateur moet maken. In de overige hier in de omgeving aanwezige "monteurs" hebben wij geen grenzeloos vertrouwen meer. Met een beetje pech is de carb, gemaakt en doet iets anders het niet meer ;-) En een van onze ook zeer aardige klanten vroeg weer of mijn El Camino te koop was......een paar weken geleden was ik niet van plan hem te verkopen maar maar hij vroeg er nu weer naar. Hij kan zelf sleutelen en dat is wel erg handig natuurlijk met auto's die niet nieuw zijn. Dus El Camino gaat naar een ander huis en dat zal me nog aan het hart gaan als ik de deur van de container dicht doe over een tijdje want de nieuwe title van de Camino is nog niet binnen.

Dus dat werd zoeken op internet naar een andere El Camino maar .......... viel mijn oog per ongeluk op een 1978 Ford Ranchero, brandweerrood, eigenlijk ontzettend ordinair ROOD maar wat een AUTO is het: het is een GT uitvoering met een 351 blok en het kan heel erg hard in korte tijd zeggen ze, 18 ft lang dus echt GROOT maar supergaaf ! De eigenaar had erg dringend geld nodig en heeft hem gisterenavond nog gebracht, er zit best wat werk aan maar dat vind ik niet erg zolang het roest etc is (geen gatenkaas natuurlijk) Dus vandaag wet/dry schuurpapier gehaald, een grinder, nieuwe schuurmachine voor hoekjes, plamuur en nog meer.
Hans heeft het nu druk met bestellingen plaatsen want ik heb het even erg druk met De Ranchero, vandaag heb ik met Red het truckbed van zware roestpukkels ontdaan, in de paar gaten en gaatjes die erin vielen met de grinder zit nu dik antiroestverf en bondo, nog 4 x de bedlinerverf aanbrengen en het bed is helemaal zwart geplastificieerd als het ware (tjonge wat stinkt die tolueenverf maar het dekt erg goed) je ziet de auto opknappen ervan. De foto's komen van de advertentie en zijn al van even geleden toen het spuitwerk nog vers was, het ziet er nu wat minder mooi uit maar dat komt goed. Ik heb nog een setje grote zilveren glittervlammen stickers liggen dus misschien doe ik die er ook nog wel op morgen.
Vanavond nog even het interieur gereinigd want dat stonk niet zo'n klein beetje naar iemand die niet lekker geweest was brrrr maar ruikt nu citroentjesfris.
Was het maar vast weer morgenochtend !

wildlife deel uhhhh ??

Jason is WAAKS, hij heeft een zware erg harde blaf en vooral om 3 uur 's nachts schrik je je een ongeluk als dat "alarm" afgaat in huis want hij slaapt steevast op de bank in de huiskamer (hij kan ook verschrikkelijk snurken die hond) en dat is erg dichtbij onze slaapkamer.
Meestal roepen we hem tot de orde want om voor elk nachtdier dat onze tuin oversteekt te gaan kijken wat er aan de hand is zouden we een nachttaak aan hebben. We draaiden ons dus om en sliepen verder tot een uur of 6, toen het "alarm" voor de 2e keer afging. Hij ging ontzettend te keer dus wij uit bed, het was tenslotte al licht buiten. En wat zit er achter de kippen aan....... een VOS, en ook nog in de Round Penn dus bijna onze achtertuin. Vos keek nogal op van de herrie die uit het huis kwam en ging er maar eens op zijn gemak bij zitten om te kijken waar dat geluid vandaan kwam en vos zat tussen de paarden en de ezels ! Die doorgingen met hooi (vr)eten..... Maar dat uitgerekend die ezels ook daar niets aan doen ! die zouden het weiland moeten bewaken tegen indringers maar helemaal niets dus, de luie opvreters.
Toen vos ons zag lopen in huis rende hij met volle vaart het bos in, nu snap ik dus ook waarom die kippen nog eens in paniek zijn daar maar ja, ze hebben niet het kippeverstand om daar niet meer te komen dus morgenochtend zal vos er wel weer zijn denken wij, nog 8 a 10 verse "kipsnacks" te gaan ;-)
En zojuist waren de herten er ook weer, helaas was ik net te laat om het fototoestel te pakken om nog een goede foto ervan te kunnen maken. Het blijft mooi om ze te zien, elke keer weer en ze liepen erg dichtbij nu voordat ze ook weer het bos in verdwenen, afgelopen winter was het een vaste groep van 8, er zijn er nu nog 7
Denk dat ik maar een poosje niet in het bos ga wandelen ;-)